Czy kiedykolwiek zastanawiano się, czy największy wyczyn naukowo-techniczny XX wieku – lądowanie na Księżycu – mógł zostać w rzeczywistości sfingowany? W świecie, w którym informacje często przysłaniają propagandę, a rządowa wersja zdarzeń budzi tyle samo pytań co odpowiedzi, Candace Owens zaprosiła do rozmowy Barta Sibrela – dziennikarza śledczego i filmowca, specjalizującego się w badaniu autentyczności amerykańskiego programu kosmicznego Apollo.
Materiał Owensa to wnikliwa i prowokująca analiza, która nie tylko rzuca światło na producentów i propagatorów oficjalnej narracji, ale także na miliony ludzi, którzy zdają się pogodzić z jednym z największych, ale niepotwierdzanych faktów historii.
Szokujące doświadczenia Barta Sibrela: agresja i ukryte fakty
„Załóżmy, że zabraliście dzieci do Disneylandu… a ktoś pyta was, czy naprawdę tam byliście. Mimo że bylibyście tam, ten ktoś by wątpił, a wy zapewnialibyście, że tak było. To dziwne, jak ludzie reagują, gdy kwestionuje się lądowanie na Księżycu.”
To doskonały przykład, jak głęboko zakorzeniona jest wiara w oficjalną narrację – aż do poziomu osobistej agresji i obrony prawdy objawionej.
Bart Sibrel, twórca takich dokumentów jak „A Funny Thing Happened on the Way to the Moon”, od lat rzuca wyzwanie oficjalnej wersji wydarzeń, dokumentując, jak osoby o najwyższych szczeblach, zwłaszcza sami astronauci, reagują agresją na pytania o autentyczność misji:
„Buzz Aldrin uderzył mnie w twarz, kiedy poprosiłem go o przysięgę na Biblię, że naprawdę był na Księżycu. Miał bardzo dobry refleks i mocny cios.”
To zaskakujące świadectwo pokazuje, jak temat lądowania na Księżycu jest otoczony nie tylko tajemnicą, ale wręcz przemocą psychiczną i fizyczną.
Materiały, które nie powinny ujrzeć światła dziennego
Sibrel przez lata zgromadził tysiące godzin nagrań i dokumentów, które mają rzekomo dowodzić fałszowania misji. Jednym z najważniejszych elementów jest nieedytowany zapis z misji Apollo, w którym widać, że efekty specjalne harmonizują z wersją NASA jedynie powierzchownie.
„Widzimy, jak na orbicie okołoziemskiej udają, że są w połowie drogi na Księżyc, używając jednometrowego modelu Ziemi i specjalnego oświetlenia – wszystko to po to, by nas oszukać.”
Właśnie takie znaleziska – niepokojące, nieoczywiste i skrupulatnie analizowane – podważają oficjalną historię.
Tajemnicze zgony, morderstwa i zastraszanie świadków
Poglądy Sibrela idą dalej, wskazując na liczne, niezależne i tajemnicze zgony osób związanych z programem Apollo.
„Rozmawiałem z wdową po Gusie Grissomie – jednym z pierwszych astronautów programu – który według niej został zamordowany przez CIA, gdyż nie chciał brać udziału w oszustwie.”
CYNICZNYM OKIEM: Jeśli trzeba zabić własnych astronautów, by ukryć kłamstwo, mamy do czynienia z morderczą polityką, gdzie prawda staje się ofiarą interesów państwowych.
Historie te wprowadzają element thrilleru, gdzie rządowe agencje miały wykorzystywać przemoc i zastraszanie, aby trzymać prawdę w tajemnicy.
Technologiczna niemożliwość misji i manipulacje wizualne
Candace i Sibrel analizują również aspekty techniczne i naukowe:
„W 1969 roku komputery NASA miały ułamek mocy dzisiejszych telefonów komórkowych, a mimo to twierdzono, że wysłano ludzi tysiące razy dalej niż dziś potrafimy – to czysta anomalia historyczna.”
Dodatkowo, specyficzne obserwacje cieni na zdjęciach z księżyca czy jakość materiałów filmowych wskazują na możliwość użycia studia filmowego i sztucznego oświetlenia.
Dlaczego cała ta mistyfikacja?
Według Sibrela i Owensa, głównym powodem była chęć ukrycia prawdziwych działań rządu – w tym wiele tajnych operacji wojskowych i politycznych, które mogłyby zaszkodzić prestiżowi USA na arenie międzynarodowej.
„To było największe wydarzenie propagandowe, które miało zjednoczyć kraj, skierować uwagę z problemów wewnętrznych i wyścigu kosmicznego na medialny spektakl.”
Współczesna trudność przyjęcia prawdy. Odważ się myśleć samodzielnie
Idee te, choć konserwatywne wobec oficjalnej nauki, pokazują, jak potężne są mechanizmy społeczne i psychologiczne, które chronią tę narrację.
„Niby wiemy, że rządy kłamią o wielu rzeczach, ale kiedy kwestia dotyczy lądowania na Księżycu, ludzie reagują agresywnie i nie dopuszczają płaszczyzny dyskusji.”
Candace Owens podkreśla, że takie reakcje są świadectwem nie tylko wiary, ale i politycznej ochrony status quo.
Materiał Candace Owens z Bartem Sibrelem to zaproszenie do otwartej i krytycznej debaty o historii, technologii i polityce.
„Jeśli umysł jest gotów, może zbadać, przyjrzeć się dowodom i dojść do własnych wniosków – czy będą one zgodne z tą narracją, czy z jej zaprzeczeniem.”
Candace nawołuje do zachowania sceptycyzmu, odwagi w kwestionowaniu oficjalnych wersji oraz do nieustającego poszukiwania prawdy.
Ten różnorodny i intrygujący materiał to nie tylko analiza jednej z największych teorii spiskowych ostatniego stulecia, ale również lustro naszej wiary, zaufania i świata, w którym żyjemy. Czy naprawdę byliśmy na Księżycu, czy to była najlepiej sfabrykowana mistyfikacja w historii? Odpowiedzi szukaj razem z Candace Owens i Bartem Sibrelem.
