Większość ludzi wyobraża sobie Jezusa jako założyciela chrześcijaństwa, proroka, Mesjasza i twórcę nowej religii. Jednak prof. Jiang odsłania zupełnie inne oblicze historycznego Jezusa – geniusza duchowego, który czerpał z gnostycyzmu, filozofii greckiej, buddyzmu, hinduizmu oraz zaratusztrianizmu, a jego nauka została radykalnie przetworzona przez Kościół i jego następców.
Historyczne tło – Lewant jako tygiel religii i konfliktów
Prof. Jiang rozpoczyna prowadząc przez burzliwą historię Jerozolimy i Judei: podboje, wygnania, wpływ Babilonii, Persji, Grecji, Rzymu – wszystko to nieustannie wywracało świat Żydów i kształtowało ich religijną mentalność.
„Jezus rodzi się w Judei pełnej fanatycznego oczekiwania, gdzie świat wydaje się zły, a mesjanistyczna apokaliptyczna eschatologia dominuje powszechne nastroje.”
Żydzi żyją w przekonaniu, że Bóg powróci w chwale, zgładzi wrogów, a ich cierpienie jest owocem niewierności lub końcem czasów.
Synteza religii i filozofii – czym rzeczywiście inspirował się Jezus?
Wykład ukazuje, jak Lewant był epicentrum wymiany idei:
- Platonizm przedstawia świat cieni i prawdziwą rzeczywistość idei dobra – od którego wszystko na świecie jest jedynie odbiciem.
- Zaratusztrianizm – podział na armię światła i ciemności, obecność mesjasza jako wybawcy i oczyszczenia duszy poprzez walkę dobra ze złem.
- Hinduizm/buddyzm – dualizm Brahmana i iluzoryczność rzeczywistości, możliwość wyzwolenia przez poznanie, dharmę i moksza.
Jezus w tej perspektywie nie jest więc odosobnionym prorokiem, lecz twórcą duchowego systemu, który przekształca światowe tradycje na własną gnostycką modłę.
Gnostycyzm – religia Jezusa zamiast chrześcijaństwa
Prof. Jiang twierdzi wprost:
„Jezus nie był założycielem chrześcijaństwa. Założył religię tajemnej wiedzy, znaną jako gnostycyzm.”
Gnostycyzm to system, w którym prawdziwa boskość nie jest dostępna dla wszystkich, lecz jest ukryta jako tajemna iskra w duszy tylko nielicznych wtajemniczonych. Istnieją trzy warstwy nauczania: publiczna, wewnętrzna i sekretna – każda ujawniana zgodnie z poziomem zaawansowania wyznawcy.
CYNICZNYM OKIEM: Kościół zamienił Jezusa w ikonę zbiorowej wiary, odbierając mu pierwotną rewolucyjną filozofię. Gnostycyzm zaś pozostaje religią elit, gdzie Zbawienie nie jest kwestią moralności, lecz poznania – i odrzucenia fałszu świata materialnego.
Dualizm i historia upadku świata
Jezus głosił:
„Jest światło w człowieku światła i on oświetla cały świat, jeśli nie świeci, jest ciemnością.”
Ta wypowiedź – znaleziona w Ewangelii Tomasza – wskazuje na tajemną wiedzę, która prowadzi do wyzwolenia z materialnego więzienia stworzonego przez niedoskonałego demiurga (Jahwe). Jezus uczył nie tylko współczucia i biedy jako wartości, ale „porzucenia świata, bogactwa, rodziny” celem osiągnięcia prawdziwej boskości.
Według gnostyków, świat materialny jest tworem błędnego boga-potwora, a ludzie – choć uwięzieni w ciele – mają w sobie boską iskrę monady. Wszystko, co jest wewnętrzne, zewnętrzne, męskość i kobiecość, bieda i bogactwo – to fałszywe podziały narzucone przez złudną rzeczywistość, które trzeba przezwyciężyć przez poznanie tej tajnej prawdy.
Fenomen śmierci Jezusa – jak Rzymianie nadali mu status ikony?
Prof. Jiang wskazuje mechanizm:
„Rzymianie zabili Jezusa, zamieniając go w bohatera. Nagle tłumy zaczęły interesować się jego nauką, bo śmierć z ręki władzy to znak prawdy.”
Jezus staje się centralną postacią religijnej rewolucji – nie przez cuda czy dogmaty, lecz przez radykalność swojej śmierci i ukryte nauki gnostyczne.
Podsumowując, prof. Jiang mówi:
„Chrześcijaństwo założone przez Pawła nijak nie jest tym, czego naprawdę nauczał Jezus. Prawdziwa religia Jezusa to gnostycyzm, tajemna filozofia światła.”
CYNICZNYM OKIEM: Pod rozpoznawalną fasadą chrześcijaństwa kryje się historia o radykalnej rewolcie przeciw materialnemu światu i elitarnym poznaniu. Gdyby Jezus zobaczył współczesny Kościół, prawdopodobnie byłby zszokowany, jak bardzo jego nauka została uproszczona i „skolektywizowana”.
Prof. Jiang zachęca do niezależnego myślenia, analizy pism, kwestionowania dogmatów i odważnego szukania odpowiedzi na pytania o prawdziwą duchowość i wolność. Jezus gnostyczny, syn światła, przedstawia drogę wyzwolenia od iluzji, nie podporządkowania się instytucji. To lekcja uniwersalna – ważna dla każdego, kto nie boi się myśleć samodzielnie.
