III wojna światowa trwa już 12 lat. Bliski Wschód jako nowy front

Historia ludzkości jawi się jako seria porządków światowych – okresów, w których najpotężniejsze mocarstwa ustalają reguły funkcjonowania międzynarodowej sceny politycznej. Od pokoju westfalskiego, który uformował Europę przez ponad dwa stulecia, po Kongres wiedeński po wojnach napoleońskich, Traktat wersalski po I wojnie światowej, aż do obecnego unipolarnego układu z USA na czele – każdy kolejny porządek był świadectwem przesunięć sił i triumfów wojennych.

CYNICZNYM OKIEM: To jak gra mafijnych gangów walczących o droge, terytoria i wpływy – czasem krótkie pokoje kończą się krwawą jatką, czasem infrastruktura przemocy subtelnie się restrukturyzuje, ale zasady pozostają okrutne i bezwzględne.

III wojna światowa trwa już od dekady – i zmienia się jej natura

Choć wielu wciąż nie dostrzega, III wojna światowa już trwa, tyle że jest to walka hybrydowa: proxy wojny, cyberataki, wojny gospodarcze i informacyjne, sabotaż oraz bioataki przenikające wszystkie aspekty życia.

Najważniejszym frontem walki stał się spór o nowy porządek świata – stary unipolarny porządek USA podupada, a Rosja i Chiny za pomocą sojuszy próbują go przekształcić w świat multipolarny, gdzie nie tylko amerykańska dominacja, lecz równoważenie sił daje większy wpływ kilku graczom.

Globalna dynastia konfliktu zaczęła się zaostrzać wraz z objęciem władzy w Chinach przez Xi Jinpinga w 2013 roku, który zatwierdził cel odejścia od pozycji podrzędnego sojusznika na rzecz niemal równorzędnej potęgi światowej.

Rok później, w 2014, na Ukrainie doszło do dramatycznego przełomu – wsparte przez USA obalenie prorosyjskiego rządu i ustanowienie prozachodniej administracji rozbudziło najgorętszą wojnę proxy od czasów zimnej wojny.

Ukraina – geopolityczna świątynia i pole walki słowiańskich narodów

Ukraina, jako kolebka wspólnej kultury słowiańskiej i strategiczne miejsce, stała się nie tylko polem bitwy, lecz także symbolem walki o wpływy i tożsamość.

Dążenia NATO do wciągnięcia Kijowa osłabiły Rosję, co wywołało reakcję Moskwy i sojusz z Chinami, dając początek poważnemu przesunięciu geopolitycznemu i nowej fazie wojny światowej.

CYNICZNYM OKIEM: Ukraina to nie tylko koszmar pola walki – to gra o dominację, której sednem jest przesunięcie wpływów i rewizja nierówności wśród mocarstw globalnych. To bitwa między starym a nowym, między imperializmem a aspiracjami równowagi.

Era umocnienia USA po roku 1991, po upadku Związku Radzieckiego, trwała ponad trzy dekady, jednak nigdy nie była trwała. Prezydent Donald Trump w 2025 zdaje się rozumieć, że utrzymanie hegemonii jest nierealne i chce przeprowadzić transformację w multipolarny ład na własnych warunkach.

Mimo iż III wojna światowa nie zakończyła się, ewoluuje – wkraczamy w fazę negocjacji i ustaleń nowych granic wpływów między USA, Rosją i Chinami oraz kluczowymi aktorami regionalnymi, takimi jak Turcja, Iran czy Izrael.

Formalizacja nowego wielobiegunowego porządku będzie procesem wieloletnim, przypominającym historyczne kongresy w Wiedniu, Jałcie czy traktat wersalski.

Bliski Wschód – epicentrum globalnej gry o władzę

Region ten będzie kluczowy w wyznaczaniu przyszłych układów. Jeśli koalicja USA i sojuszników utrzyma kontrolę, ograniczy wpływy Moskwy i Pekinu. Jeśli jednak Iran i jego sojusznicy zdołają umocnić pozycję, Stany Zjednoczone mogą stanąć w obliczu historycznej degradacji przypominającej upadek Imperium Brytyjskiego.

Iran, z jego strategicznym położeniem i kontrolą zasobów energetycznych, jest kluczowym ogniwem w walce o globalną równowagę. Kontrola nad Teheranem to możliwość powstrzymania chińskiej Inicjatywy Pasa i Szlaku oraz ograniczenia rosyjskich szlaków handlowych.

CYNICZNYM OKIEM: Przepychanki o Iran są jak pojedynki gangów o najlepszy punkt przemytniczy – tylko tym razem stawką jest los całych narodów, a sojusze mają skalę światową. Każdy ruch może przesunąć ciężar potęgi na kolejną dekadę albo wysłać świat na krawędź katastrofy.

Wojna na Ukrainie wydaje się przegrana dla USA i ich partnerów, a możliwość militarnego zwycięstwa na Tajwanie topnieje. Przyszłość przyniesie raczej walkę o utrzymanie wpływów w nowej, rozproszonej rzeczywistości, a nie eliminuje globalnych rywali.

Formalne ustalenie granic stref wpływów i politycznych sojuszy będzie procesem długotrwałym i pełnym napięć – dopóki nie zostanie wypracowana nowa równowaga, światowa konfrontacja będzie trwała.

Epoki porządków światowych zawsze kończyły się wojną, która rysowała nowe granice i ustalała zasady. Dziś stoimy na progu kolejnej zmiany, której ostateczny kształt zadecyduje nie tylko o geopolityce, ale o całym globalnym ładu. Co przyniesie przyszłość? Jedno jest pewne – gra o władzę trwa i nikt nie chce jej zakończenia.